Мoдерниот фудбал е глобален производ на отворениот пазар каде парите го диктираат резултатот. Има многу малку примери на тимови кои успеале на начин поинаков од тоа како функционираат повеќето клубови во светот.
Доколку случајно ја погледнете табелата во белгиската лига, на прво место ќе видите име кое можеби не ви е премногу познато. Кралската унија Св. Жилоаз играше во третата лига пред само шест години, а три сезони пред тоа беше на работ на згаснување и целосен аматеризам.
Сезонава избори пласман во 13. најсилна лига во Европа, а по 21 коло е лидер на табелата. До крајот на регуларниот дел од сезоната остануваат уште 13 кола, а потоа следува плеј-офот кој ќе го даде новиот шампион.
Одличната приказна има шанса да стане вистинска бајка, онаа за Пепелашка во модерниот фудбал.
Иако ја освои својата последна белгиска титула во 1935 година, Унион е убедливо најтрофејниот белгиски клуб пред војната. Од своето основање во 1897 година, тој има освоено 11 шампионски титули во следните 38 години, со што се уште е трет најуспешен белгиски клуб денес, зад Андерлехт и Клуб Бриж.
За разлика од другите белгиски клубови од крајот на 19 век, кои се појавија во круговите на буржоазијата која го гледаше популарниот спорт како еден вид елитна забава, Унијата се појави како студентски клуб од Сен Микеле, универзитет на средната работничка класа.
Унијата не само што настана на поинаков начин туку и играше фудбал на тој начин. Поради брзиот успех и бројните трофеи (првата титула шампион пристигна уште во 1904 година), ривалските навивачи ги мразеа. “Тие рекоа дека играме валкано, безобразно и невнимателно. Ни го дадоа прекарот Апачи. Така се викаа бандите кои го ограбуваа Париз и другите западноевропски градови”, раскажува Сем Де Ленером член на навивачката група Унион Бојс.
Клубот беше еден од најдобрите клубови во континентална Европа до Првата светска војна.
И меѓу двете големи војни тој беше успешен. Тој освои четири титули, а во средината на 1930-тите врза 60 натпревари без пораз, со што го доби прекарот Унија 60. Потоа дојде Втората светска војна, нова Европа и сосема нов фудбал, во кој клубот не се снајде.
Следуваа многу тешки години. Благодарение на паметната инвестиција, Андерлехт го презеде водството во Брисел и белгискиот фудбал.
„Унион тогаш сакаше да стигне до целта на стариот начин што едноставно повеќе не функционираше. Во педесеттите се уште се држевме, но во шеесетите имаше вистински проблеми. Станавме јо-јо клуб, постојано бевме меѓу прва и втора лига.”
Клубот за малку ќе банкротираше во 1977 година, но беше спасен од навивачите кои го држеа во живот со разни заеми. Таквото решение беше ефективно, но краткорочно. Клубот се дави во долгови кои го парализираа и во еден момент се чинеше дека се помирил да има аматерска иднина.
2015 година беше клучна година во историјата на Унијата. Тогаш клубот го купи германскиот бизнисмен Јирген Баатш. Иако неговото кратко владеење беше контроверзно, привремениот прилив на пари беше клучен во следната сезона, една од најважните во историјата на белгискиот фудбал.
Имено, тогаш втората лига, во која беше Унион, последен пат се играше во стариот формат. Од следната сезона, белгискиот фудбалски систем беше поделен на два професионални рангови – 1А и 1Б – додека сите други лиги станаа аматерски. Само првите осум второлигашки клубови отидоа во лига 1Б, а на Унион тоа едвај му успеа.
На крајот на сезоната 2017/18 клубот го презема англискиот бизнисмен Тони Блум, инаку сопственик на клубот Брајтон и Хоув со неговиот партнер Алекс Музи. Англичанецот кој се збогатуваше на игрите на среќа сакаше клуб на континентот, не многу далеку од Англија, кој има голема историја и потенцијал.
„Клубот стана професионален. Полека станавме сериозен клуб од клуб чии играчи пијат пиво со нас по натпреварот. Клучна улога имаше скаутингот предводен од Муцио. Сè уште имаме тим полн со анонимни луѓе за пошироката јавност, но тоа никој не го интересира. Сличен пристап има и Брајтон, кој стана стабилен прволигаш во Англија со аналитика и паметни инвестиции“, објаснува Сем.
Оттогаш сè процвета за Унијата. Клубот влезе во полуфиналето на купот, првпат по сто години и влезе во првата лига. Оваа сезона бајката може да стане целосна бидејќи Унијата сензационално води во првенството.
Навивачите на Унијата не се осмелуваат ниту да сонуваат, вели Сем: „Мислам дека тоа би била вистинска приказна за Пепелашка. Титулата на Унион би била луда, најголемата приказна во историјата на белгиската лига, но не и фудбалот.
„Целиот град зборува за Унијата. Пишуваат за нас низ цела Белгија и Европа. Натпреварите се распродадени, а трибините ечат на секој натпревар, без разлика против кого ќе играме и дали ќе победиме или загубиме. Горд сум на овој клуб.Сепак се чини премногу добро.да биде вистина.Сепак системот не ни оди во прилог.Се игра плеј-офот,а преполовени се пренесените бодови од првиот дел од првенството. Важно е да влеземе првите четири, тогаш сè е можно, иако се уште изгледа неверојатно“, додава тој.
„Важно е клубот да остане поврзан со навивачите. Ние не сме фан клуб, но имаме претставници во управата како директна врска со оние кои одлучуваат. Порано имавме уште поголеми овластувања, сега е малку различно, но сепак сме тука. „Се боревме за пониски цени на билетите за студентите и младите кои штотуку стануваат навивачи. Соработуваме со заедницата и се обидуваме да дејствуваме кон клубот. Без тоа, целата оваа приказна нема смисла. “, заклучува навивачот на Пепелашката на белгискиот фудбал.
