Ивано Балиќ

Роден: 01.04.1979 година (Сплит)
Позиција: Среден бек
Клубови: Бродомеркур (1997 – 2000), Метковиќ (2000 – 2004), Портланд (2004 – 2008), Загреб (2008 – 2012), Атлетико Мадрид (2012 – 2013), Вецлар (2013. 2015)
Репрезентација: 198 натпревари / 535 голови

Ракометниот магионичар од Сплит, човекот кој ги постави темелите на успесите на Хрватска кои продолжуваат до денес, со исклучок на последното Светско првенство во Египет.

Балиќ е најголемиот мајстор на овој спорт, можеше се да прави со топката, толку што неговите соиграчи често не можеа да му ги испратат топките, вешто криејќи ги.

Нешто што Зинедин Зидан го правеше во фудбалот,Дражен Петровиќ во кошарката, Роџер Федерер во тенисот .

Ивано Балиќ, најдобриот ракометар на сите времиња, на малкумина им остана непознат. Имено, тој ракометен Моцарт на позицијата среден бек со најубави букви ја напиша својата играчка кариера. Од самиот почеток го покажа својот извонреден талент и од година во година воодушевуваше со своите ракометни вештини.

Роден е на 1 април 1979 година во Сплит. Потекнува од ракометно семејство во кое таткото Жарко и мајката Стјепанка биле професионални ракометари. Ивано Балиќ спортската кариера ја започна како кошаркар во клубот Југопластика и ПОП 84, кој тогаш беше многу популарен во Сплит. Наскоро се префрли на својата поголема страст и се сврте кон семејните спортови. Почна да се занимава со ракомет на петнаесет години и не му требаше долго време да прерасне во најдобриот ракометар во Хрватска и светот. Во 1997 година настапува за РК Сплит, а во 2001 година го потпишува својот прв професионален договор со РК Метковиќ и добива покана за хрватската репрезентација со која ги постигнува најдобрите спортски резултати.

Едноставно, тој беше магичен играч, со изразен карактер и стил какви што веројатно никој досега немал, а тешко дека сличен играч ќе се појави во модерниот ракомет во кој физиката е толку доминантна.

Најдобро го опишува тоа што во 2010 година во анкета на ИХФ беше прогласен за најдобар ракометар на сите времиња.

Кариерата ја започна во локалниот Бродомеркур Сплит, за брзо да се пресели во Метковиќ, а потоа во својот зенит во „галактичкиот“ Портланд Сан Антонио.

До крајот играше за Загреб, Атлетико Мадрид и германски Вецлар, но најмногу го „оптоварува“ тоа што освои само една титула во кариерата надвор од Хрватска (со Загреб четири пати беше најдобар во доминацијата на тој тим. )и тоа во дресот на Портланд Сан Антонио.

Исто така, негова голема „дамка“ е што никогаш не бил европски првак (го загуби финалето со Портланд во 2004 година), што е неверојатно за толку голем играч кој се збогуваше пред шест години.

Сепак, тоа што го направи со својата селекција е чудо со оглед на тоа што во богатата ризница од дури 10 медали му недостига само европско злато.

Балиќ, кој има „море“ од индивидуални награди (двапати најдобар во светот), има олимписко злато и бронза, светско злато и три сребра, две сребра и бронза од ЕП .

Започна да пишува историја со хрватската репрезентација во 2003 година, освојувајќи злато на Светското првенство во Португалија и олимписко злато една година подоцна во Атина. Тој беше прогласен за најдобар светски ракометар на СП и Олимписките игри, а тоа беше само почеток на неговите успеси и трофеи кои не е лесно да се набројат. На неговите достигнувања можеме да додадеме сребро од 2005 година на СП во Тунис, сребро на Европското првенство во Норвешка во 2008 и 2010 година во Австрија, сребро на СП во Хрватска во 2009 година, бронза на ЕП во Србија во 2012 година и истата година.бронза на Олимпијадата каде за време на настанот ја доби својата станица во лондонското метро како еден од 361 олимписки великани.

Балиќ во текот на кариерата беше прогласен за најдобар играч во светот во 2003 и 2006 година во изборот на Светската ракометна федерација (ИХФ), пет пати по ред МВП (најкорисен играч) на големите натпреварувања, а најдобар ракометар во Хрватска во 2004, 2006, 2007 и 2008 година и беше вклучена во првите седум во светот. На признанијата на Балиќ ја додаваме и Државната награда за спорт „Фрањо Бучар“ која ја освои двапати.

Ивано Балиќ се повлече од играчкиот свет во 2013 година на 36 години, но се уште останува со ракометот. Денеска е координатор за машки ракомет.